Kącik rodzica

Rady dla rodziców przygotowujących swoje dziecko do edukacji przedszkolnej

1. Przyzwyczajaj do samodzielnego załatwiania potrzeb fizjologicznych, mycia rąk i buzi, ubierania i rozbierania się, korzystania z chusteczek.
2. Wdrażaj dziecko do utrzymywania w ładzie i porządku garderoby.
3. Zachecaj do samodzielnego jedzenia.
4. Motywuj dziecko do samodzielności, stosuj pochwały typu "założyłeś buty sam, jak prawdziwy przedszkolak).
5. Zachęcaj do odkładania zabawek na wyznaczone miejsce.
6. Organizuj dziecku zabawy no. chodzenie po schodach, bieganie, wspinanie się.
7. Wdrażaj dziecko do przestrzegania zasad i umów.
8. Dostosuj rytm dnia do potrzeb przedszkolaka.
9. Stwarzaj okazje do rozwoju mowy (komunikowanie swoich potrzeb, porozumiewanie sie z rówieśnikami i z dorosłymi.
10. Wzbudzaj ciekawość dziecka do nowego i nieznanego świata np. poprzez czytanie książek: "O przedszkolu" Czesława Kupisiewicza, "Dzień malucha", z serii "Księga malucha", "Tupcio Chrupcio nie chce iść do przedszkola", "Kamyczek - przedszkole" Christine L'Heureux, "Opowiadania dla przedszkolaków" Renaty Piątkowskiej, "Witajcie w przedszkolu" Jutty Garbert i Ingrid Kelner, "Poradnik przedszkolaka. Mój pierwszy dzień w przedszkolu" Magdaleny Chrzanowskiej.

We wrześniu przekraczając z dzieckiem próg przedszkola warto pamiętać o kilku radach, aby złagodzić przebieg procesu adaptacyjnego (wg A. Klim-Klimaszewskiej "Witamy w przedszkolu. Wspomaganie procesu adaptacji dziecka do środowiska przedszkolnego".

• pomóż dziecku rozebrać się w szatni,
• nie przeciągaj pożegnania, pocałuj je i wyjdź,
• nie okazuj dziecku własnych rozterek, łez w trakcie pozostawiania go w przedszkolu, bowiem wtedy przekazujesz mu swoje lęki,
• nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu, jeśli zrobisz to choć raz, będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić,
• nie mów dziecku, że zostanie zabrane wcześniej, kiedy to jest niemożliwe, gdyż bedzie nieszczęśliwe, że rodziców nie ma, unikaj obietnic, których nie można wypełnić,
• po odebraniu dziecka z przedszkola unikaj omawiania jego zachowania przy nim samym, bowiem stwierdzenia typu "nie chciał jeść", "płakał cały dzień" itp. odbijaja się negatywnie na dziecku,
• pytaj nauczyciela nie tylko o to, czy dziecko wszystko zjadło, ale też o to, czy nawiązuje kontakty z rówieśnikami, czy radzi sobie w różnych sytuacjach przedszkolnych, czy nie sprawia problemów wychowawczych,
• uczestnicz w zabawach i imprezach przedszkolnych,
• ubieraj dziecko w wygodny strój pozwalający samodzielnie ubrać się trzylatkowi np. spodnie na gumce, kapcie na rzepy, luźne bluzki i sweterki, które można pobrudzić,
• ważna jest ścisła współpraca rodziców z nauczycielem, okazywanie zaufania do pracowników,
• jeżeli dziecko ma alergie, uczulenie, wadę wzroku, słuchu, wade postawy, ważne jest, aby te informacje przekazać nauczycielowi, nawet jeśli zostały one podane w karcie zgłoszeniowej dziecka do przedszkola.

Drogi Rodzicu jesteś dla dziecka wzorem. Warto zapamietać, że dziecko jest uważnym obserwatorem i zauważy twoje emocje zarówno te pozytywne i te nagatywne. Negatywnych emocji np. zdenerwowanie, płacz nie okazuj przy dziecku, lecz po wyjściu z przedszkola.

Dlaczego należy na to zwrócić uwagę?

Każdy rodzic bez względu na to, czy już miał dziecko w przedszkolu, czy nie, również poddany jest procesowi adaptacji. Przeżywa chwile rozstania z dzieckiem. Jednak zadaniem osoby dorosłej jest to, aby pomóc dziecku pozytywnie przejść proces przystosowania się i zaakceptowania nowego miejsca jakim jest przedszkole. Jeżeli dziecko będzie widziało łzy, zdenerwowanie u rodzica, samo zareaguje płaczem, bedzie buntowało się przed pozostaniem w przedszkolu. Taka sytuacja jest dla dziecka niekorzystna, wpływa na jego samopoczucie, utrudnia adaptację. Spokój rodzica sprawia, że dziecko jest spokojne i wie, że nic złego się nie dzieje, czuje sie bezpiecznie.

W okresie adaptacji nie uniknie się płaczu, buntu dziecka. jest to dla niego nowa sytuacja, której musi stawić czoła, przyzwyczaić sie do rytmu dnia w przedszkolu, do obowiązujących zasad, do odpoczynku, do dzielenia się zabawkami. Wsparcie, cierpliwość rodzica w tym czasie są dla dziecka bardzo ważne.

Gdy dziecko płacze w szatni należy postarac sie je uspokoić, ucałować je i pożegnać sie z dzieckiem. Krótkie pożegnanie jest wartościowsze. Przedłużanie pożegnania potęguje płacz dziecka i wzmaga zdenerwowanie rodzica.

Dobra rada: nie wchodź do sali razem z dzieckiem mimo jego nalegań. Twój pobyt w sali nie zmieni sytuacji, a jednocześnie może źle wpłynąć na inne dzieci, które są bez rodziców. Staraj się na początku przyprowadzać dziecko do przedszkola najpóźniej jak to jest możliwe i odbierać jak najwcześniej, pamiętając o czytelnych dla dziecka komunikatach: "przyjdę po ciebie po obiedzie", przyjdę, jak bedziecie się bawić na dworze".

Spokój, opanowanie rodzica, krótkie i serdeczne pożegnanie sprawi, że dziecko będzie czuło się bezpiecznie.